Jeśli rozważasz poddanie się zabiegowi podniesienia piersi, powinnaś wiedzieć o kilku ważnych rzeczach. W tym artykule dowiesz się, czego możesz się spodziewać po operacji, w tym o czasie rekonwalescencji, bliznach i ryzyku zakrzepów krwi. Dowiesz się także, jak wygląda opieka po zabiegu i jakich środków ostrożności powinnaś przestrzegać. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej! Uzyskaj także odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące operacji podniesienia piersi.
Blizny po operacji podniesienia piersi
Chociaż blizny po operacji podniesienia piersi są zwykle minimalne, wiele kobiet czuje się niepewnie, widząc swój nowy wygląd – ta część artykułu została przygotowana przez redakcję serwisu Przewodnik po Kobiecej Urodzie. Chociaż celem zabiegu jest zminimalizowanie tego problemu, blizny po operacji podniesienia piersi nadal mogą mieć wpływ na samoocenę kobiety. Oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zminimalizować widoczność blizn po operacji. Warto również wiedzieć, że blizny można poddać laserowemu resurfacingowi skóry, aby zminimalizować ich widoczność.
Jednym z głównych problemów, z jakimi borykają się chirurdzy zajmujący się podniesieniem piersi, jest wygląd blizn po zabiegu. Celem jest przecież uzyskanie bardziej atrakcyjnego wyglądu piersi, a jeśli blizny są zbyt widoczne, mija się to z celem operacji. Choć większość blizn zagoi się naturalnie w ciągu około dwóch lat, zawsze pozostanie niewielka, widoczna blizna. Aby zminimalizować blizny, chirurg prawdopodobnie zaleci stosowanie kremu kortyzonowego i folii silikonowych.
Ból po operacji
Siniaki i ból po operacji podniesienia piersi są normalne. Nie należy jednak wykonywać ćwiczeń fizycznych przez co najmniej trzy tygodnie po zabiegu. Chirurg może zalecić noszenie biustonosza chirurgicznego w celu zmniejszenia bólu i obrzęku. Po kilku tygodniach, w zależności od ogólnego stanu zdrowia, powinnaś być w stanie wrócić do większości czynności. Piersi mogą być również wrażliwe na dotyk i mrowienie, ale to tylko przejściowe objawy. Większość pacjentek może wrócić do pracy w okresie od trzech do siedmiu dni po zabiegu, choć może się to różnić w zależności od miejsca pracy i trybu życia. Osoby pracujące fizycznie mogą wymagać dłuższego okresu gojenia.
Niektóre kobiety mogą odczuwać lekki lub umiarkowany ból w ciągu pierwszych kilku dni po zabiegu. Ból ten będzie można opanować za pomocą leków przeciwbólowych wydawanych na receptę. Niektóre kobiety mogą odczuwać mdłości po znieczuleniu, ale zwykle ustępują one bez interwencji lekarskiej. W ciągu pierwszych kilku dni najprawdopodobniej konieczne będzie zdjęcie opatrunków chirurgicznych. Niektórzy chirurdzy mogą zalecić noszenie biustonosza chirurgicznego i bandaży uciskowych. Większość kobiet może brać prysznic w drugim lub trzecim dniu.
Skrzepy krwi po operacji
Niektóre pacjentki odczuwają ból po operacji podniesienia piersi. Chociaż zazwyczaj można sobie z nim poradzić i ból ustępuje w ciągu kilku dni, po zabiegu może pozostać drętwienie i nieregularny kontur. Po zabiegu może również wystąpić nadmierne krwawienie i guzki. W przypadku dalszego krwawienia po zabiegu może być konieczne założenie szwów na krwawiące naczynia. Dodatkowym zagrożeniem są łatwo pojawiające się siniaki. Należy poinformować o tym chirurga i unikać przyjmowania aspiryny przez dwa tygodnie przed i po zabiegu.
Pacjenci powinni poinformować chirurga o wszelkich schorzeniach, które zwiększają ryzyko powstania zakrzepów krwi przed zabiegiem. Obejmuje to występowanie zakrzepów krwi w rodzinie oraz choroby współistniejące, które wpływają na krzepnięcie krwi. Należy również poinformować chirurga o wszelkich zmianach w odczuwaniu piersi po operacji. Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż kilka dni po operacji, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską. Jeśli u pacjentki dojdzie do powstania zakrzepu krwi, należy go natychmiast leczyć.
Czas rekonwalescencji po zabiegu
Przez kilka pierwszych dni po zabiegu podniesienia piersi pacjentki powinny jak najczęściej korzystać z toalety i unikać forsownych zajęć. Niektóre kobiety przez kilka dni po zabiegu będą odczuwać umiarkowany ból, który można uśmierzyć lekami wydawanymi na receptę. Ponadto tydzień lub dwa po operacji to najlepszy czas na powrót do normalnej codziennej aktywności, ale należy unikać energicznych ćwiczeń. W tym czasie należy również ograniczyć aktywność fizyczną, a pacjenci powinni powstrzymać się od podnoszenia rąk ponad głowę. Zazwyczaj po upływie tego czasu usuwa się opatrunki chirurgiczne. Niektórzy chirurdzy zalecają noszenie biustonosza chirurgicznego i bandaży uciskowych po operacji, ale pacjentki mogą także nosić zwykły biustonosz sportowy.
Po operacji podniesienia piersi większość pacjentek odczuwa łagodny lub umiarkowany ból po operacji. Ból ten utrzymuje się przez dwa do trzech dni i stopniowo się zmniejsza. Pacjentki mogą otrzymać od chirurga leki przeciwbólowe, ale najlepiej jest unikać przyjmowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, które mogą nasilać krwawienie. Pacjenci powinni unikać spania na boku oraz uciskania klatki piersiowej. Ważne jest, aby przestrzegać instrukcji udzielonych przez chirurga i stosować się do zaleceń pooperacyjnych.
Zakażenia po operacji
Zakażeniom po operacji podniesienia piersi można zapobiec, przestrzegając kilku ważnych zaleceń. Po zabiegu pacjentki powinny pić dużo płynów i zdrowo się odżywiać, aby zmniejszyć ryzyko infekcji. Powinny one także zaprzestać wszelkich niezdrowych nawyków, takich jak palenie tytoniu, które mogą utrudniać gojenie się ran i zwiększać ryzyko infekcji pooperacyjnej. Aby zmniejszyć to ryzyko, pacjenci powinni zaprzestać palenia na kilka tygodni przed operacją i przez cały okres rekonwalescencji.
Jednym z najczęstszych powikłań po operacji podniesienia piersi jest krwiak, czyli nagromadzenie krwi w pobliżu miejsca operacji. Zbierająca się krew powoduje ból i opuchliznę. Obszar ten może być także ciepły w dotyku i wydzielać nieprzyjemny zapach. Zakażenie może wymagać dalszej operacji i zastosowania silniejszych antybiotyków. W najgorszym przypadku u pacjenta może wystąpić gorączka i uporczywy ból. Pacjent powinien natychmiast skontaktować się z chirurgiem w celu omówienia możliwości leczenia.
Podobne tematy
